kategoria : Poezja / Poezja wierszowana / Inna

Litania niezłomnych

a u t o r :    Sarafina

w s t ę p :   

Napisałam ten wiersz parę tygodni temu dla mojej przyjaciółki, która do II wojny światowej ma taki sam stosunek jak ja ^^''

u t w ó r :

My, co nie znamy bólu, nie znamy odwagi,
krwią cieknący z ran licznych, lecz nie zastraszeni,
nam na nic są kodeksy, strony, ideały, cele,
smętni żołnierze bez przysiąg, umarli na ziemi.
Być ponad tym co nas boli, jedyne przyświeca,
bez smutków i radości, zimne serca spalać.
Choć znieczulica srodze skrada się do serca.
Choć obojętność nasza twardo nas zniewala.
W okowy własnych serc racz nas zakuć, Panie,
oddal od nas samotność - tylko to nas boli.
Daj nam paru przyjaciół, daj dam towarzyszy.
I nie obawiaj się nam raną ni bólem przysolić.
My ze smętną niewolą walczymy już lata,
z tym że już powyzwalać siebie nie możemy.
Liczymy serca martwe po zabitych katach,
za waszą wolność - swojej już nie dostaniemy.