kategoria : Poezja / Poezja wierszowana / Przemijanie

"Królowa tajemnych światów."

a u t o r :    SebastianPost

w s t ę p :   

Po wydaniu debiutanckiego zbioru poezji :"Ogród płaczących słów" wydanego w 2005 roku, gdzie wszystkie utwory zawierały rymy, postanowiłem stworzyć wiersz różniący się formą od tych wcześniejszych.

u t w ó r :

Czas zapomniany przez wieki, tkwi
w domowym pałacu mojej brylantowej
duszy, śni o krainach wiecznej tęsknoty.
Na suficie pojawił się cień.
To Persefona, która przybyła w
welonie szafirowej nocy, by rzucić
mnie w ramiona gwiazd, abym całował
złocone usta i ukołysał do snu w
ciemnistych komnatach własnej duszy.
Ściany wirują aureolą barw, bujajc na
huśtawce promieni, pająki niosące
umarłą matkę w kokoniastym grobowcu.
Mary tańczą wraz z nią i wznoszą pieśń
graną na harfie z diamentowymi strunami
delikatniejszymi od pajęczyny.
I czuję jak z mego wnętrza wypływa serce
ubrane w kaszmirowe szaty i szepcze:
"Obejmij mnie swoim ciałem. Zostań mym
bogiem, gdyż stoisz ponad ludzkim światem.
Poniosę cię na hymnach przez otchłanie
wieczne, i w komnatach piekielnych z tobą w
ciemnościach spocznę."
Kocham cię zbawicielko potępionych dusz.
Napój me chore serce magią i przybij do krzyża
swoich łzawych witraży.
Jestem twym jedynym synem niosącym prawdy
przez aleje wszechświata, gdzie ślepcy śpią pod
ruinami własnych domów czekając na zbawienie.
Namaszczę im czoła i poniasę w los szczęścia.
Ja w swych łzach dusze ich pochowam.
04-06-2006.

Lirykę tą dedykuję wspaniałej kobiecie - Marioli Srebnickiej, która napełnia me serce brylantowym śpiewem duszy.