kategoria : Poezja / Inna / Inna

Pieśń

a u t o r :    narcos

Pośrodku niczego powstała pierwsza nuta
A potem rozległ się śpiew
I narastał roztaczając wokoło siebie błękit-
Gdzie indziej powstawało w niemym skupieniu
Poczucie piękna, aż i tam dotarły słowa pieśni.

Dźwięki uciekały szybko a smutek-
Płonął w sercach poetów...
Poetów już nie ma!
Zostali tylko wieszcze!

I przeklęci niech będą bowiem za karę...
Za przywłaszczenie sobie istoty śpiewu kara być musi...
Dane im będzie rozumieć szept lasu,
I piosenkę potoku, mowę gór i złorzeczenie burzy-
Ale nie zrozumie ich słowa żaden człowiek
............................ .............................. ...........
............................ .............................. ............
Wielu będzie takich którzy nie zrozumieją i odejdą w milczeniu
Więcej będzie tych którzy zrozumieć nie mogąc wyśmieją
I może jeden, może dwóch tylko pozostanie by upuścić łzę na testament i nie powrócić nigdy...