kategoria : Poezja / Poezja wierszowana / Inna

Apokalipsa...

a u t o r :    Mena

Widzę jak z nieba coś białego spada
"to niebo na kawałki się rozpada ?"
Z nieba na ziemie drabina sie pnie
Czuję się jak w koszmarnym śnie.

Anioły na białych pegazach stają,
zagłady pieśń na harfach zagrają.
Widzę w oddali jakieś straszne potwory.
Nie to nie mogą być boskie twory.

Słychać już rozpaczliwy instrumentów dźwięk,
w oddali słychać krzyk ludzkich męk.
Nie ma ucieczki, nadziei brak,
w gardle czuje gorzki śmierci smak.

Słyszę coraz bliżej głuchy łomot stóp,
widząc obraz piekła oniemiałam jak słup.
Idzie armia podziemnych rycerzy,
za nimi gorący płomień się szerzy.

Na gorących ciałach szaty odzień czarny,
kaptur zaś kryje ich oczu blask marny.
Czarna otchłań zamiast twarzy,
"Czy taki koniec Boże ci się marzył?"