kategoria : Poezja / Poezja wierszowana / O ludziach

nic więcej

a u t o r :    bepsi

Już teraz wiem, że w zimowe poranki
mam nie dzwonić do Ciebie
Bo zimowe serce nie ogrzeje mnie

Szukam spokoju, a w sobie mam tylko huragan zły
i nic więcej

Ty jesteś jak ta nadzieja na kawałek radości
a to że czasem dajesz mi więcej
tęczowych zułdzeń
i tak potem za to płace
w ciszy mojego pokoju
choć ze sobą ciągle mam wojne
i nic więcej

Rozbierasz mnie z tych złudzeń
pomagam Ci w tym rękami
I stoje nago przy telefonie
a tam pustka
i nic więcej

skończyły się w mojej kuchni
te świeże dzisiejsze łzy
takie ciepłe
nie mam teraz czym cię poczęstować
tylko husteczką jeszcze trochę ciepłą
i nic więcej

wpadasz w złość
w nic więcej
po co Cię wołałam
jesteś zawiedziony
że tylko ta husteczka

nic nie zostawiłam
a chciałam żeby było miło
nic więcej...