kategoria : / /

Skała

a u t o r :    Ancillea

w s t ę p :   

Co ja będę ukrywać. Jestem zakochana, ale niezbyt szczęśliwie.

u t w ó r :

Skale to zazdroszczę.
Nie ma problemów,
Nie ma smutków i radości.
Nie jest stworzona przez kogoś,
Kto myśli, że miłość jest piękna
I nie zatruto jej nią życia.

Ja cały czas doznaję zawodów.
Bo ktoś najpierw przebił mi serce śmieszną strzałą,
Potem postanowił dobić je toporem.
Dla pewności jeszcze je przydusił.
A ja to muszę cierpliwie znosić!
W imię cholernej, kochanej miłości.

Posypał mi rany solą.
A ja nadal żyję.Cierpię. Marzę.
Łudzę się jak idiotka.
Moje życie stało się kopniętą książką.
Prostą nowelą, a wystarczyło dorzucić miłość,
By zmienić ją w smutny dramat...