kategoria : / /

Bór

a u t o r :    Sallem

Kiedy tam w dole wybuchną zamieszki,
Staniesz na drodze, u stóp szczytów gór,
Wtedy znów nasze spotkają się ścieżki,
I runie bezmierny, dzielący nas mur.

A ja będę czekać tam, na zakręcie.
Powoli, lecz pewnie oddając się zimie.
Gdy czas nadejdzie wyciągnę orędzie.
Ochłoda tak szybko nie minie.

Skute lasy, skute grzbiety,
Niebo płacze, bór dziewiczy,
Ryczą chmury, ryczą rzeki,
No i smutków gaj nietknięty.